Volgens de Gentse schrijver Jean Ray (Malpertuis, 1943) leiden de Griekse goden een teruggetrokken bestaan in een vreemd Gents herenhuis, dat volgens experts te situeren is op de plaats van Feestlokaal Vooruit in de Sint-Pietersnieuwstraat. Nu, daar geloof ik niets van. Echte Griekse goden wonen in Griekenland. Op het eiland Kos, in de Egeïsche zee, bijvoorbeeld, waar de resten van
een antiek altaar van de wijngod Dionysos te vinden zijn. Op 7 september 2007 heb ik Dionysos daar een
plengoffer gebracht. Om de god niet aan overdreven verwachtingen te laten
wennen heb ik het bescheiden gehouden, en mij beperkt tot een klein flesje
Macedonische tafelwijn. Als bedrag stelt het natuurlijk niets voor, maar ik
moest er als een Parijse clochard wel een heel eind publiek mee afleggen, te
voet en per lijnbus.
Ik verwachtte
eigenlijk niets terug, maar zie, op 15 juli 2009 leidde Dionysos (ik vermoed toch dat hij het was) mijn schreden naar wat er nog overblijft van het badhuis van Kos, en daar vond ik, in een marmeren plaat van de overwoekerde vloer ingekerfd, een meetkundig diagram.
Het is een zeer eenvoudig diagram, en nog slecht uitgevoerd ook, met twee valse aanzetten van slecht gemikte lijnstukken. Men vraagt zich af wie een goede plaat marmer aan zo'n futiele arbeid heeft willen verkwisten. De invloed van Dionysos lijkt onmiskenbaar.
Later heb ik op Kos ook het reusachtige Asklepion
bezocht, waar welstellende zieken zich, met riant uitzicht over de Egeïsche
zee, door de kwakzalvers van die tijd lieten behandelen. Daar heb ik een
identiek plengoffer gebracht op het altaar van Asklepios (nu ja, een beetje terzijde, want bij dát altaar stond wél een suppoost) en wel ten bate van
mijn schoonbroer, een gerespecteerd huisarts in N. bij A. Ik heb hem van mijn bescheiden interventie in kennis gesteld, maar hij, van zijn kant, heeft mij geen effect meegedeeld. Wel zijn onze relaties sedertdien zeer bekoeld.
