07 October 2012

Zingen voor het klimaat, in kakofonie

Note: html links below are no longer active.

Vandaag, 7 oktober 2012, verscheen in The Wall Street Journal, Europe Edition een mededeling ondertekend door zestien Amerikaanse wetenschappers, die afstand nemen van het mainstream-klimaatverhaal dat ondertussen ongeveer dogma geworden is. In de West-Europese regimepers zult u er allicht niets over vernemen, vandaar.

We beginnen met enkele citaten. (De hele tekst stond hier.)

De vaak herhaalde bewering dat bijna alle wetenschappers vragen dat spectaculaire ingrepen gedaan zouden worden om de opwarming van de aarde tegen te gaan is niet waar. Een groot, en stijgend, aantal topwetenschappers en ingenieurs is het er niet mee eens dat drastische actie nodig is i.v.m. de opwarming. (...)

Het achterwege blijven van opwarming gedurende nu meer dan tien jaar (...) suggereert dat de computermodellen grof overschat hebben hoeveel opwarming veroorzaakt kan worden door bijkomend CO2. (...)
 
Het aantal wetenschappers dat publiek een afwijkende mening laat horen neemt toe, maar vele jonge wetenschappers zeggen wel discreet dat zij ernstige twijfels hebben bij de opwarmingsboodschap, maar zijn bang om het luidop te doen, uit vrees om niet bevorderd te worden, of nog erger. Niet zonder reden, overigens.

Onder de zestien ondertekenaars vindt u dan ook heel wat 'gewezen' titulatuur. Dat feit zal zeker aangegrepen worden door de tegenpartij, want het debat wordt al lange tijd ad hominem gevoerd. Men kijkt eerst wie het zegt, dan pas wat hij te zeggen heeft. Iedereen wordt in één van de twee kampen ondergebracht, waarna zijn stem voor eeuwig 'ingekleurd' blijft. De bitse toon blijkt ook uit de polemische terminologie, waarin men ofwel alarmist ofwel negationist is. (Er zijn wel meer gelijkenissen met het 'revisionisme/negationisme/...' over de jodenvervolging.) Eigenlijk zou het een wetenschappelijk debat moeten zijn, maar politici en journalisten spelen eveneens mee, en hoe! Geen van hen is competent in die complexe en zeer technische materie, zodat zij aangewezen zijn op simplistische slogans, ondersteund door demagogische flauwekul. Want het eerste wat vastgesteld moet worden is dit: klimaatwetenschap is zeer ingewikkeld. Om die reden heeft het geen zin dat ik u de 'overtuigende' grafiekjes van de ene of de andere klimaatpartij laat zien. Zo simpel is het in elk geval niet. Wie eenvoud zoekt kan ik doorverwijzen naar

(Noteer de spectaculaire geofysica: het Noorden warmt blijkbaar het Zuiden op. Het is nochtans het ijs van de Noordpool dat wegsmelt, terwijl het aan de Zuidpool juist toeneemt. De rechtvaardige postkoloniale herverdeling, dus.) In de toelichting Waarom wij zingen voor het klimaat heet het: Het staat nochtans allemaal in de krant. Juist, ja.

Terug ernstig nu. Er zijn zeer vele parameters in het spel, in de metingen, de interpretatie van de metingen en de modellen. Kleuters zijn (anders dan de 16 van hierboven) al goed doordrongen van het nefaste effect van broeikasgassen, maar wie is op de hoogte van El Niño's, het verzwakkende magneetveld van de aarde, of de fluctuatie in de zonne-activiteit? Elk van die factoren is nochtans al als medespeler, zelfs als hoofdschuldige, voor de opwarming aangewezen. Ik zal mij van oordeel onthouden, want ik ben geen klimaatwetenschapper. Ik moet alleen vaststellen dat er, onder mensen die het wél kunnen weten, geen eensgezindheid is. CERN (inderdaad, het CERN van het Higgs-boson) heeft experimenteel de stelling van prof. Henrik Svensmark onderzocht, dat kosmische straling een cruciale rol speelt bij het ontstaan van wolken en dus voor het klimaat. In augustus 2011 waren de resultaten van het z.g. CLOUD-onderzoek bekend. Wat de uitslag is? Voor de enen: The global warmists' dam breaks en voor de anderen Cosmic rays: not causing global warming. Tja, en nu? Nog zo eentje. De onderzoeksgroep Berkeley Earth Surface Temperatures (BEST) zou het klimaatdebat eens en voorgoed beslechten. Het resulteerde in een spectaculaire bekering, die van onderzoeksleider prof. Richard Muller. Zijn getuigenis: you should not be sceptic, at least not any longer. Zijn collega prof. Judith Curry (Earth and Atmospheric Sciences, Georgia Institute of Technology) beschuldigde hem er prompt van, een belangrijk feit te verdonkeremanen: dat er sedert het eind van de jaren negentig geen opwarming meer geweest is. Dit feit wordt door het andere kamp natuurlijk luidruchtig geloochend, met vele overtuigende grafiekjes, maar ook de 16 van The Wall Street Journal (zie het begin van deze bijdrage) nemen het als vaststaand aan. Eind oktober 2011 hebben de beide antagonisten, Muller en Curry, elkaar ontmoet, en volgens Curry (hier) waren zij het over bijna alles eens. Zij schrijft

Over de recente trend [al dan niet opwarming sedert eind jaren negentig, dus] herhaalde Muller dat je uit vastelandgegevens niet kunt besluiten wat er globaal gebeurt, maar dat de vastelandgegevens een voortgezette stijging laten zien, zij het dan met een schommeling die het moeilijk maakt een trend vast te stellen. Hij denkt dat er een pauze is, die waarschijnlijk verband houdt met AMO/PDO. Ik kan mij vinden in die interpretatie.

Als u niet weet wat land data of AMO/PDO betekent: ik ook niet, wat mijn punt van de grote complexiteit bevestigt. Curry verwijst ook naar Climategate. Voor zover ik weet heeft deze gebeurtenis in de landelijke pers weinig aandacht gekregen, hoewel (of misschien omdat) de geloofwaardigheid van het broeikasdogma er bepaald niet door bevorderd is. In 2009, en opnieuw in 2011, zijn grote hoeveelheden interne e-mails van klimaatwetenschappers van de Climatic Research Unit van de Universiteit van East Angla (Norwich, GB) anoniem op het internet gezet. (Lees ze hier zelf na.) De onaangename indruk van een smoking gun blijft, het vermoeden dat niet alles verlopen is met de onpartijdigheid die onthechte Wetenschap hoort te kenmerken. Maar ik haast mij eraan toe te voegen, dat de diverse officiële onderzoeken geen ernstiger gevolgen gehad hebben dan even zovele 'aanbevelingen' voor de toekomst.

De pers is, zoals gezegd, medeacteur in dit drama. In het beste geval krijgen we halve waarheden geserveerd, veel feiten worden uit hun verband gehaald of zo voorgesteld dat het impliciet referentiekader wel aanvult wat er aan harde feiten ontbreekt. Wie is de bruut wiens hart niet smelt als hij dit schattige ijsbeertje ziet worstelen om overeind te blijven op wat er nog rest van zijn gezellige ijsschotsje?


Disclaimer. Van alle geciteerde klimaatfeiten is de juistheid én de valsheid al aangetoond met overtuigende grafiekjes die op het Internet gemakkelijk te vinden zijn, en ook de weerleggingen zijn al weerlegd. Turven is zinloos. Anders dan de mainstream lijkt te geloven (anders zou het geen mainstream zijn): de waarheid wordt niet bepaald door de overtuiging van de meerderheid, ook niet 'de overgrote meerderheid'. Galileo, weet u wel? Maar is het geen Galileogambiet? Daar gaan we weer voor een rondje ja/neen-geroep. Zolang er geen wetgeving is tegen onorthodoxe klimaatmeningen (daar zijn al oproepen voor geweest, en klimaatsceptici zijn al misdadigers genoemd) zijn we (experts voorop) nog voor enige tijd bezig. Men krijgt zowaar heimwee naar de goede oude tijd, toen eerst de 'zure regen' en daarna het 'gat in de ozonlaag' nog de koppen haalden.