Een bladzijde Tolstoj: Kabbala voor beginners

Citaat

L.N. Tolstoj,  Verzamelde Werken, Oorlog en Vrede II, Derde Boek, Eerste Deel, 19, vertaald door H.R. de Vries, deel IV van De Russische Bibliotheek, Uitgeverij van Oorschot, 1994, blz. 84-86:


Hij [Pierre Bezoechow] voelde dat de toestand waarin hij thans verkeerde niet lang kon aanhouden, dat er een catastrofe op komst was die zijn hele leven veranderen zou, en overal zocht hij ongeduldig naar de voortekens van die naderende catastrofe. Een van zijn broeders vrijmetselaren had Pierre de volgende profetie betreffende Napoleon onthuld, afkomstig uit de Openbaring van Johannes.

 In hoofdstuk XIII, vers 18, van de Openbaring staat geschreven: Hier is de wijsheid: die het verstand heeft berekene het getal van het beest; want het is het getal eens mensen, en zijn getal is zeshonderdzesenzestig…

En in het vijfde vers van hetzelfde hoofdstuk: En aan hetzelve werd een mond gegeven om grote dingen en godslasteringen te spreken en aan hetzelve werd macht gegeven om zulks te doen tweeënveertig maanden…

Het Latijnse [volgens mij staat er in het Russisch: het Franse] alfabet krijgt, als het opgeschreven wordt met dezelfde numerieke waarden als het Hebreeuwse, waarin de eerste negen letters de eenheden aangeven en de andere letters tientallen, de volgende betekenis:

a  b  c  d   e  f  g  h   i  k   l   m   n   o   p   q   r   s     t      u     v     w    x     y     z

1  2  3  4  5  6  7  8  9 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 110 120 130 140 150 160

Als men nu de woorden L’empereur Napoléon in cijfers schrijft, blijkt dat de som van deze cijfers 666 is, en dat Napoleon derhalve het beest moet zijn dat in de Openbaring voorzegd wordt. Bovendien geeft het woord quarante-deux (42), de periode die in maanden het beest dat grote dingen en godslasteringen sprak was toegestaan, volgens hetzelfde systeem behandeld, eveneens het getal 666 als uitkomst: waaruit volgde dat het einde van Napoleons macht gekomen was in het jaar 1812, als de Franse keizer tweeënveertig was.

Deze profetie verheugde Pierre ten zeerste, en vaak vroeg hij zichzelf af wat een einde zou maken aan de macht van het beest, dus van Napoleon, en trachtte, met hetzelfde systeem van letters door cijfers vervangen en optellen, een antwoord te vinden op de vraag die hem zo bezighield. Hij schreef de woorden L’Empereur Alexandre, La nation Russe en telde de cijfers op, maar de som bedroeg of meer of minder dan 666. Op een keer dat hij zich met dergelijke calculaties bezighield schreef hij zijn eigen naam in het Frans neer, comte Pierre Besouhoff, maar de som der cijfers kwam niet goed uit. Vervolgens veranderde hij de spelling, verving de s door een z, voegde er de aan toe, en het lidwoord le, maar steeds zonder het gewenste resultaat te bereiken. Toen kwam het in hem op dat, als het antwoord op de vraag in zijn naam besloten lag, ook zijn nationaliteit in het antwoord vermeld zou zijn. Dus schreef hij Le russe Besuhof, telde de cijfers op en kreeg als uitkomst 671. Dat was slechts 5 te veel, en het cijfer 5 stond voor de letter e, dezelfde letter die weggelaten werd uit het lidwoord le voor het woord Empereur. Door de e weg te laten kreeg Pierre eindelijk, zij het kreupel, het verlangde antwoord. L’russe Besuhof gaf als uitkomst 666. Deze ontdekking wond hem grotelijks op. Hoe, of op welke wijze, hij in verband stond met de grote gebeurtenis die in de Openbaring voorspeld werd wist hij niet, maar hij twijfelde geen ogenblik aan dit verband.

 Commentaar

Het is natuurlijk hilarisch, dat iemand zich in alle bochten wringt om een geheime boodschap te vinden die hem goed uitkomt, en na die 'ontdekking' niettemin 'grotelijks opgewonden' is. Wie of wat de bron van die boodschap is blijft een mysterie, maar in elk geval: het spreekt Frans en heeft tien vingers want het heeft, zoals de primitieve mens, een voorliefde voor tellen tot tien. Wie een andere taal spreekt of anders telt (zoals de Babyloniërs, of de computers) loopt de Grote Boodschap helemaal mis.

Laten wij even het rekenwerk van Pierre/Tolstoj onder de loupe nemen. Vooreerst: waarom komt er geen 'j' voor in zijn Frans alfabet? Die letter komt nochtans frequent voor in Franse woorden. En dan: hebt u zijn rekensommetjes nagetrokken? Wie l'empereur Napoléon uiteenrafelt vindt

20+5+30+60+5+80+5+110+80+40+1+60+50+20+5+50+40, en dat is 661, geen 666.

Ik dacht eerst dat het aan de vertaler moest liggen, maar neen hoor. In het origineel staat wel degelijk

(Hier de volle twee bladzijden, met dank aan Google.) Voor quarante-deux komt het wél uit:

70+110+1+80+1+40+100+5+4+5+110+140= 666

en voor l'russe Besuhof eveneens:

20+80+110+90+90+5+2+5+90+110+8+50+6 = 666.

Om het te doen kloppen moet men er dus niet alleen l'russe Besuhof van maken (wat Pierre/Tolstoj doet), maar tegelijk, om de verloren 5 aan te vullen, le empereur Napoleon (wat Pierre/Tolstoj niet doet). Beide ingrepen spreken elkaar bovendien tegen: de weggelaten letter wordt de ene keer niet meegeteld en de andere keer juist wél.