In 1964 werd de wereld verblijd met Goldfinger, en het jaar nadien met Funeral in Berlin. Op de affiches van deze fims treffen we twee gemeenschappelijke namen aan: producent Harry Saltzman en regisseur Guy Hamilton.
Het verschil tussen beide films is niettemin zeer groot. Goldfinger is (met alle respect voor Sean Connery) een redelijk onbenullig James Bond-vehikel zoals er nog vele zouden volgen, maar Funeral in Berlin behoort tot het beste in het Koude Oorlog-genre, met een intelligente plot en uitstekend acteerwerk. Hieronder het verhaal, (chrono)logisch geordend, zoals men het als kijker maar geleidelijk aan ontrafelt. De locatie is het Berlijn van de jaren '60, met de muur nog maar pas opgetrokken. De sfeer in de stad, perfect opgeroepen, behoort tot de sterke punten van de film.
*** SPOILER ALERT ***
 |
| Kolonel Ross (Britse geheime dienst) |
De figuur om wie alles draait is de ex-nazi Paul Louis Broum, die na de oorlog de identiteit van de verzetsman Johnny Vulcan overgenomen heeft. Hij is in Berlijn actief namens de Britse geheime dienst, die zijn echte identiteitspapieren bezit en hem daarmee in haar macht heeft.
 |
| Rechts: Broum alias Vulcan. Links: Hallam (Britse geheime dienst) |
Hij wil in een Zwitsere bank oorlogsgeld gaan ophalen, maar heeft daarvoor zijn authentieke identiteitspapieren nodig. Hij laat Londen weten dat de Russische kolonel Stok, die baas over de Berlijnse muur is, wil overlopen, en dat dit moet gebeuren door de professionele mensensmokkelaar Kreutzmann. (Dit is een valstrik van Stok om Kreutzmann uit te schakelen. In de film is dit eigenlijk een zijverhaal.) Broum laat, als onderdeel van de prijs voor het overlopen, in Londen zijn echte papieren vragen, beheerd door Hallam. Ook een Israelische groep in Berlijn is op zoek naar Broum om het Zwitserse geld te recupereren.
 |
| De Israelische groep |
Kolonel Ross stuurt Harry Palmer naar Berlijn om het zaakje na te trekken. Broum brengt Palmer in contact met Kreutzmann, en de Israeli's pappen zelf aan met Palmer.
 |
| Palmer met kolonel Stok |
 |
| Links: Kreutzmann; rechts: Palmer. |
Het overbrengen van Stok naar het Westen gebeurt via een nep-begrafenis (de begrafenis uit de titel), die echter het lijk van Kreutzmann oplevert en niet de Russische kolonel. Palmer laat zich de papieren van Broum afhandig maken, maar hij had die al vervangen door een copie.
Broum krijgt de medewerking van Hallam, die wegens een dreigend ontslag samen met Broum het geld wil ophalen en naar het Oostblok verdwijnen. Uiteindelijk komen Broum en Hallam om het leven tijdens hun ontsnappingspoging, en de Israeli's krijgen van Palmer de echte identiteitspapieren.
