Citaat
Alain Peyrefitte, C'était de Gaulle, Editions de Fallois/FAYARD 1994. (Peyrefitte leidde verschillende belangrijke ministeries en was gedurende een jaar of vier de woordvoerder van generaal de Gaulle.)
(p.1) Ik wantrouw herinneringen; zij laten het afweten, zoals het liedje [Jeanne Moreau, J'ai la mémoire qui flanche] zegt. (...)
De enige verdienste van dit boek is, dat de gerapporteerde uitlatingen van dag tot dag opgetekend waren. Toen ik ze ontcijferde ontdekte ik er tot mijn verrassing vele details die ik vergeten was. Er zijn er bij die ik nauwelijks zou kunnen geloven, zozeer spreken zij mijn sindsdien gevormde ideeën tegen, als ik niet zeker wist dat ik mij altijd verplicht had ze met mijn eigen stenoschrift op te tekenen of ze op papier te zetten terwijl de woorden nog in mijn oren klonken. (...) Het heeft tot maart 1959 geduurd voor ik met hem [de Gaulle] een eerste diepgaand onderhoud had.
(p.52) Het Elysée, donderdag 5 maart 1959.
Generaal de Gaulle.
Het is een goede zaak dat er gele, zwarte en bruine Fransen zijn. Zij tonen aan dat Frankrijk voor alle rassen openstaat en dat het een universele roeping heeft. Maar op voorwaarde dat zij een kleine minderheid blijven. Anders zou Frankrijk niet langer Frankrijk zijn. Wij zijn toch in de eerste plaats een Europees volk van blank ras, grieks-latijnse cultuur en christelijke godsdienst.
Men moet zich geen fabeltjes laten wijsmaken! Bent u die moslims al eens gaan bekijken? Hebt u ze gezien, met hun tulbanden en djellaba's?
U ziet toch wel dat dat geen Fransen zijn! Zij die de 'integratie' aanprijzen hebben de hersenen van een colibri, ook al zijn ze zeer geleerd (hij moet aan Soustelle gedacht hebben). Probeer eens olie en azijn te integreren. Schud maar met de fles. Na enkele ogenblikken zullen ze zich opnieuw scheiden. Noordafrikanen zijn Noordafrikanen, Fransen zijn Fransen. Gelooft u echt dat het Franse lichaam tien miljoen moslims kan absorberen, die er morgen twintig miljoen zullen zijn en overmorgen veertig?
Als wij de integratie zouden doorvoeren, als alle Algerijnse moslims en berbers als Fransen zouden beschouwd worden, hou zou men ooit verhinderen dat zij zich in het moederland komen installeren, waar de levensstandaard zoveel hoger is? Mijn dorp zou niet langer Colombey-les-Deux-Églises heten, maar Colombey-les-Deux-Mosquées!
Lang nadat ik mij had teruggetrokken heb ik nog verbaasd gestaan over die vrije manier van spreken, die pakkende formuleringen, die voorspellingen van een helderziende die in zijn glazen bol leest.
(p.56) Het Verguld Salon, 20 oktober 1959.
Generaal de Gaulle. Hebt u er bij stilgestaan dat de Noordafrikanen zich met vijf en dan met tien zullen vermenigvuldigen terwijl de Franse bevolking ongeveer dezelfde zal blijven? Dat er tweehonderd en dan vierhonderd Noordafrikaanse afgevaardigden in Parijs zullen zijn? Ziet u al een Noordafrikaanse president in het Elysée?
Bemerking
De uitlatingen van de Gaulle hebben betrekking op de vraag of Algerije al dan niet een integrerend deel van Frankrijk moest zijn. Het is uitgerekend de
Gaulle die gemaakt heeft dat het antwoord neen geworden is. De citaten onthullen zijn redenen.
Ik heb het Franse woord Arabe als Noordafrikaan vertaald. In het Nederlands is Arabier iets helemaal anders. De originele Franse tekst vindt u hier.