 | ||||||
Vader: Pierre Curie, Nobelprijs Natuurkunde 1903
Moeder: Maria Skłodowska, Nobelprijs Natuurkunde 1903 + Scheikunde 1911
Dochter: Irène Curie, Nobelprijs Scheikunde 1935
Schoonzoon: Frédéric Joliot, Nobelprijs Scheikunde 1935
In het opschrift van het Panthéon
moet 'homme' dus opgevat worden als 'mens', zoals in Droits de l'Homme.
Om misverstanden te vermijden: onder 'Nobelprijs' vallen hier niet de nepprijzen voor Literatuur of
Vrede, die enkel de politieke (en misschien de literaire) voorkeur van
het comité weerspiegelen en verder absoluut niets betekenen. Vijf 'echte' Nobelprijzen dus voor de genoemde vier personen, een aardig gemiddelde van 1,25 Nobelprijs per persoon, meer bepaald 1,50/vrouw en 1,00/man. Moeder Maria —onterecht genoemd Madame Curie, terwijl Pierre eerder Monsieur Skłodowska zou moeten heten— is de enige persoon die ooit Nobelprijzen in twee verschillende disciplines kreeg. Zij is ook de enige vrouw die bijgezet is in het Panthéon van Parijs, en mag zich ook postuum verheugen in een toeloop van bewonderaars, in aanzienlijke mate Pools en/of vrouwelijk.
moet 'homme' dus opgevat worden als 'mens', zoals in Droits de l'Homme.
Dochter Irène was, behalve Nobellaureaat, ook de eerste vrouwelijke minister in Frankrijk, met name Wetenschapsbeleid onder Léon Blum.
Blijkbaar had het gezin Curie geen last van het beruchte glazen plafond, een wereldwijd complot om te verhinderen dat vrouwen doorstoten naar de top. Een uiting daarvan is de schandalige ondervertegenwoordiging van vrouwen onder de Nobelprijzen. Ondanks verdienstelijk werk van moeder en dochter Skłodowska telt de lijst van de wetenschappelijke Nobelprijzen 1901-2012 maar 2,7% vrouwelijke laureaten (17/629, reken het hier zelf na), terwijl vrouwen toch de helft van de wereldbevolking uitmaken. Het rekenwerk is niet helemaal fair, want er is een tijd geweest dat vrouwen inderdaad niet aan de bak kwamen in de toenmalige mannenwereld. Maar zelfs na de meest welwillende correctie is er geen ontkomen aan: vrouwen presteren ondermaats op wetenschappelijk topniveau. Het glazen plafond! Helaas, zoals bijna alle complottheorieën, is ook die van het glazen plafond vals. Er bestáát geen wereldwijd mannencomplot tegen de vrouwen. Bij wetenschappelijke selecties worden vrouwen niet met een negatief vooroordeel benaderd, wel integendeel. Het huidige politiek-correcte Procrustesbed leidt ertoe dat vele selectiecriteria zo opgesteld zijn dat een blanke man aan de startlijn al wat slechte punten aan zijn been krijgt. Bij gelijke verdiensten is het de vrouw (of de zwarte/gehandicapte/homo/moslim/...) die het haalt, juister gezegd: die het krijgt.
Hier, met hier aanvullend materiaal, de studie uit 2011 die tot de conclusie komt dat het vrouw-zijn bij selecties geen nadeel meebrengt, eerder een licht voordeel. (Understanding current causes of women’s underrepresentation in science, Stephen J. Ceci and Wendy M. Williams, Department of Human Development, Cornell University, 2011)
De grote schuldige is dus niet de blanke man, maar de Schepper zelve die in zijn ondoorgrondelijke wijsheid verkiest niét politiek-correct te zijn. Hij geeft de enen veel, de anderen weinig, en heeft zoogdieren gefabriceerd in twee geslachten, die veel gemeenschappelijke maar evenveel specifieke kenmerken hebben (zie o.m. hier en hier). Tot Zijn meer aanvechtbare strategische beslissingen behoort o.m., dat het de vrouwen zijn die zwanger worden, met alle gevolgen van dien voor de carrière. (Hoewel de zwangerschappen bij lange niet alles van de kloof verklaren.) Voor klachten wende men zich rechtstreeks tot de heer Schepper. In 1998 is bioloog Midas Dekkers een klachtenlijst begonnen met Diens opvallendste design-fouten (Prutswerk! Veertig klachten aan de Schepper, zie hier) maar ook politiek-incorrecte beslissingen moeten onverbiddelijk aan de kaak gesteld worden!
Het glazen plafond
Blijkbaar had het gezin Curie geen last van het beruchte glazen plafond, een wereldwijd complot om te verhinderen dat vrouwen doorstoten naar de top. Een uiting daarvan is de schandalige ondervertegenwoordiging van vrouwen onder de Nobelprijzen. Ondanks verdienstelijk werk van moeder en dochter Skłodowska telt de lijst van de wetenschappelijke Nobelprijzen 1901-2012 maar 2,7% vrouwelijke laureaten (17/629, reken het hier zelf na), terwijl vrouwen toch de helft van de wereldbevolking uitmaken. Het rekenwerk is niet helemaal fair, want er is een tijd geweest dat vrouwen inderdaad niet aan de bak kwamen in de toenmalige mannenwereld. Maar zelfs na de meest welwillende correctie is er geen ontkomen aan: vrouwen presteren ondermaats op wetenschappelijk topniveau. Het glazen plafond! Helaas, zoals bijna alle complottheorieën, is ook die van het glazen plafond vals. Er bestáát geen wereldwijd mannencomplot tegen de vrouwen. Bij wetenschappelijke selecties worden vrouwen niet met een negatief vooroordeel benaderd, wel integendeel. Het huidige politiek-correcte Procrustesbed leidt ertoe dat vele selectiecriteria zo opgesteld zijn dat een blanke man aan de startlijn al wat slechte punten aan zijn been krijgt. Bij gelijke verdiensten is het de vrouw (of de zwarte/gehandicapte/homo/moslim/...) die het haalt, juister gezegd: die het krijgt.
Hier, met hier aanvullend materiaal, de studie uit 2011 die tot de conclusie komt dat het vrouw-zijn bij selecties geen nadeel meebrengt, eerder een licht voordeel. (Understanding current causes of women’s underrepresentation in science, Stephen J. Ceci and Wendy M. Williams, Department of Human Development, Cornell University, 2011)
Prutswerk!
De grote schuldige is dus niet de blanke man, maar de Schepper zelve die in zijn ondoorgrondelijke wijsheid verkiest niét politiek-correct te zijn. Hij geeft de enen veel, de anderen weinig, en heeft zoogdieren gefabriceerd in twee geslachten, die veel gemeenschappelijke maar evenveel specifieke kenmerken hebben (zie o.m. hier en hier). Tot Zijn meer aanvechtbare strategische beslissingen behoort o.m., dat het de vrouwen zijn die zwanger worden, met alle gevolgen van dien voor de carrière. (Hoewel de zwangerschappen bij lange niet alles van de kloof verklaren.) Voor klachten wende men zich rechtstreeks tot de heer Schepper. In 1998 is bioloog Midas Dekkers een klachtenlijst begonnen met Diens opvallendste design-fouten (Prutswerk! Veertig klachten aan de Schepper, zie hier) maar ook politiek-incorrecte beslissingen moeten onverbiddelijk aan de kaak gesteld worden!
