Om deze historische gebeurtenis wat perspectief te geven: hieronder het eerste ontwerp voor het Wapen van de Verenigde Staten, daterend van 20 augustus 1776. (De hele ontstaansgeschiedenis hier.)
Het schild toont de beginletters van The thirteen independent States of America en het embleem van elk van de zes Countries from which these States have been peopled: de Engelse roos, de Schotse distel, de Ierse harp, de Franse lelie, de Nederlandse leeuw (genoemd the Belgic Lion, toelichting hier) en de Duitse adelaar. Van het ontwerp is overigens enkel het motto E PLURIBUS UNUM (uit velen, één) behouden in het definitieve wapen.
De Verenigde Staten zijn dus gevormd door Engelsen, Schotten, Ieren, Fransen, Nederlanders en Duitsers. De belangrijkste etnische inbreng is de Duitse, gevolgd door de Ierse. (Zie hier, of pluis het zelf uit in de gegevensbank van het U.S. Census Bureau.)
De afbraak van het blanke karakter van de Verenigde Staten (historisch een immigratieland) heeft een droeve tegenhanger in Europa (historisch een emigratieland). Hier is zelfs het louter vernoemen van feiten al oorzaak van geloei, laat staan dat er enig debat zou zijn over de baten en kosten van de aan de gang zijnde wildgroei van culturen, godsdiensten en rassen, waarbij de blanke component, zoals in de V.S., om demografische redenen veroordeeld is om aan het kortste eind te trekken. Politici, niet bereid om de werkelijkheid van vandaag te erkennen en onbekwaam om een halve eeuw vooruit te kijken, hebben de mond vol van de z.g. multiculturele maatschappij, iets waarin alleen zij voordelen menen te zien. Het is mij in elk geval niet duidelijk waarom ik het 'normaal' laat staan 'verrijkend' zou moeten vinden dat hele stadsdelen tot vreemde enclaves uitgroeien, dat sociale voorzieningen en onderwijs hoofdzakelijk ten goede komen aan en afgestemd worden op vreemdelingen, en dat een obscurantistische woestijngodsdienst een maatschappelijke factor van betekenis geworden is, nauwelijks enkele decenniën nadat de vorige eindelijk van de scène geduwd was. Maar ja, mijn mening hierover is nooit gevraagd, en de uwe allicht evenmin. Ik kan alleen periodiek gaan stemmen, waarna politici toch gewoon hun eigen zin doen, desnoods met een Europese oekaze als ultiem ondemocratisch dwangmiddel. (Onder di Rupo wordt de Vlaamse meerderheid van dit land zelfs doodgewoon door de Franstalige minderheid geregeerd en in de tegengestelde richting geduwd van wat zij keer op keer gekozen heeft.)
Wat het noemen van feiten betreft: Marc Sleen, de geestelijke vader van het 'dagbladverschijnsel' Nero, kreeg ervan langs omdat hij een plaatje getekend had met wat gewoon de feitelijke toestand is: een Brusselse kraamkliniek bevolkt door vreemdelingen. (Lees het hier.)